Bazen sessiz bir liman, bazen hırçın bir nehirim…
Asla mükemmel değilim... Uslu durmayı sevmem. Hiç beklenmedik zamanlarda bir çocuğa dönüşebilirim. Yaramazlık, kanımda varİ ama ölçüsünü bilirim.Ben, buyum… Bazen susar, sineye çekerim kalp kırıklıklarımı. Bazen istemesem de kırabilirim sevdiklerimi. Başıma ne gelirse kendimden bilirim. Suçlu aramam. Çünkü ben, fırsat veririm.
Hiç umulmadık anlarda ağlar ya da gülebilirim… Dört mevsim gibi duygularım; bazen zorlansam da, baş edebilirim…
Zor ve karmaşık biriyim, biliyorum; ama asla kötü değilim… Sonuçta ben de insanım, hata yapabilirim. Bazen merhamet eder, bazense gaddarlaşabilirim. Sağım- solum belli olmaz. Gerekmedikçe harekete geçmem. Sevdiklerimdense istisnalar dışında kolay kolay vazgeçmem…
Eh, bu hayatta öyle sakin yaşanmazzzz…. İstediklerim dışında, istemediklerim de gelir karşıma… Bazen kalbim onaylamaz. Ama yine de merak edebilirim. Yine kendimi dinler, yaşayarak öğrenirim.
Ben de herkes gibiyim. Saklayamam duygularımı... Ne yaparsam yapayım, bırakamam doğallığımı… Ne söylerlerse bana iyi ya da kötü, kızsam da analiz ederim…Tek bir noktadan bakılmaz hayata, bilirim… Bilerek incitmem insanları; incitirsem, nedeni vardır. Her kalbin içinde mutlaka gizli bir hazine vardır. Korkularım anlaşılamamaktır, anlatamamaktır kendimi. Ama iletişimde eksiğiz, bilirim. Anlarım karşımdakinin duygularını. Bu yüzden anlatmaya çalışmam, dinlerim. Anlatmaya çalışsam da ne kadar başarılı olabilirim… Sonuçta kendimi her halimle tanıyan biriyim. Gelene hoş geldin der, açarım kollarımı. Gidene dur demem, yine de aralık bırakırım kapılarımı… Nefret duygusu bilmem. O ağır yükün altına asla girmem…
İncinir, kırılırım; belli etmem kimseye. Ama hep not alırım zamanı gelir diye… Her ne gelse başıma, unutmayı hiç bilmem. Hep hatırımda tutarsam, yine geçmişe dönmem…
Yaşıyorsam; hayatta mutlaka savaşacağım. Başkalarıyla değil; kendimle yarışacağım…
Sorduğum soruların cevabını alacağım… Sonunda bu savaşta düşe kalka hayatla barışacağım…
Ben, buyum; ne yapabilirim? Tüm duygularımı doğal yaşayan biriyim. Kısıtlamam kendimi; içim neyse dışım da o. Öyle basit değil, yani yanlış anlaşılabilirim…
Akıllı insan, her söylediğini düşünür;ama her düşündüğünü söylemez ya ben, arada bu kuralı çiğner, birazcık dobra ve ukala olabilirim… Sonuçta mükemmelliği hiç sevmem. Yapmacık duygulardan hoşlanmam. Ne hissediyorsam, o şekilde hareket ederim… Az zorlarsam kendimi, hanımefendi olabilirim. (Laf aramızda hiç sevmem …)
Kendi kendime bile inanın boyun eğmem… Sevimli görünsem de çevremde, hiç umulmadık anlarda karşımdakini çileden çıkarabilirim… O kadar da olabilir. Her konuda kendime az bir parça izin verebilirim…
İşte ben buyum. Ne yapabilirim? Az uçuk, az kaçık, kanı deli biriyim….
Sinirlerimin komik bir şekilde bozulduğu bir gün…
