Dileklerimi düşündüm,hayattan beklediğim güzellikler demetini bağladım sıkı sıkı tutsun diye dallara.Bağlarını ailemden aldığım,öğrendiğim sevgi ile ördüm.Yeşil yeşil dallara,toprağın kokusuna hapset
Dileklerimi düşündüm,kırmızı güllerin gonca yüreğine sakladım,bahara umutların neden emanet edildiğini anladım.Bahar yeniden doğmak..Farkında olamadığımız hayatın minicik sürprizlerini görmemiz için üzerini örttüğümüz kucak dolusu hediye paketleri.O hediye paketlerine sığdırılamayacak kadar kalpten,içten.Yeniden dileyebilmek ve dilemekten asla vazgeçmemek..Dileklerimi düşündüm,narin güllere emanet ettiğim, satır satır yazılarıma hayatımı nakşettiğim.Kurdela renklerinden en manalısını seçtim,kırmızı”yüreğin can, al rengi”aşkın şarabı,en masumane dileklere tel tel olan, notaları dillendiren.
Dileklerimi düşündüm,düşünürken ne kadar aciz kaldım, işte o an hissettim,hayata ölüme rağmen bizleri bağlayan şeyi.Değer vermeyi diledim, sevgiyle bakan gözlere değerince.Dileklerime yurt edindim satırlarımı,gülücükler resmettim,hep gülmek,yitirmeden kıymet bilmek,hazzını verebilmek her nefesin,nefisten gayrı.
Dileklerimi düşündüm,toğrağı parmaklarımda hissederken,tane tane saydığını bildim toprağın günlerimizi.Şayet toprak bekler hep, adım adım kendine dönüşümüzü ama her defasında açıktır minnetlerimize içten içe.
Dileklerimi düşündüm.Hikayeyi yazmasını bekledim hayatın,başrollerde hep iyilikler olsun,acı varsa eğer güneşin doğuşunu beklemek gerek bildim,görmek için ruhumun derinliklerini.Aynalara nispet ettim,dillendirmek için kalpten ruha,ruhtan dile,dilden kaleme.
Dileklerimi düşündüm,mevsimlerin yeniden doğduğu baharın avuçlarında.Sanatıyla resmettim hislerimi,çiçeklerin en asilinin,nazenin sihrine bıraktım umutların adını.Ad mühürlendi iplik iplik toprağa,toprak yeni günlere bıraktı umutları.
Ve dileklerimi düşündüm,hep sevgi ile…
