Sessizliğe ihtiyaç var.Hayatın her daim enerji isteyen koşuşturmasında, içinizde yükselen seslere kulak tıkama isteğine dur demek çok zor.
Sürekli taze çaba isteyen hayat, çoğu zamanlarda kendinizi dinleyeceğiniz sakinlik anlarına ihtiyaç duyuyor.Hayat karmaşasını çözmek için düğümleri kurcaladıkça birbirine dolanıyor.Bir an kendinizi o kadar yorgun hissediyorsunuz ki sadece susmak ve beklemek istiyorsunuz hayata karşı.Hayata dair ne varsa bildiği gibi gitsin diyorsunuz.Kendini ifade etmek veya yaşam vazifelerini yerine getirmek arasında koşturup dururken susmak ve her şeyi,herkesi umursamama düşüncesi bile rahatlatabiliyor.Her gün düşünceleriniz bile olumlu şekillenmek için sizden güç bekliyor.Yaşam ve beklentiler hep bir ağızdan konuşunca,aziminiz sönüyor hayata karşı.Ne zirvede olmak istiyorsunuz ne dipte.Ne dipten memnunsunuz,ne zirve ödülünün şuurundan,böylece günler bir umut,bir mutsuzluk geçip gidiyor.Bıkkınlık ve yaşam hazzı arasında inişler ve çıkışlar hayatı dengeliyor çoğu zaman.Beklentiler yorduğu zaman sessizliğe gömülürken,hayatın neşesini hissettiğiniz zaman çoğu enerjinizi depolama yapıyorsunuz.Zirveye ulaştığınızda belki de ayağınızdan tutup çekenler veya yüzünüze gülüp geçenlerin yorgunluğunu hala atamamış olabiliyor asıl mutluluğun hedefine giderken aldığın yol olduğunu düşünüyorsunuz.Çoğu zamanda kimseyi aynı anda memnun edebilmek mümkün değildir diye kendi zirvenizi kendiniz çiziyorsunuz.Sonunda hayat ,herkesin kendini haklı gördüğü bir benlik kirliliğinde,bir gayretle tutunduğunuz mücadelenin kendisi oluyor.Mükemmel olmaya zorlamak,hataların ortasına atıp,sınavın en canlısını yaşatabiliyor.Tam tersi her şeyi umursamayıp,oluruna bırakmak yapabileceklerinizin hududunu görme merakıyla sizi kemirebiliyor.Sonuç olarak hayata dair ne varsa içinde hep karşıt kelimeler var.Ummadığınız taşlar,büyük sözleri yutmalar var.Yaşamayı iyi ve kötü ile yaşayarak öğrenmek var.Bin türlü insan ve çeşitli maskeler var.Umulmadık acılar ve gün doğmadan doğan umutlar var.Çıkarken ineceğini bilemediğin zirveler,sonunu kestiremediğin zamanlar var.Tüm bunların içinde bazen sessizliğe ihtiyaç var...
