Kendini dinlemeye başladı,içinde yankılanan sesleri bastırmaya çalışarak.Hiç durmadan,yorulmadan dinlemek istedi ..
.Sesler yükseldi,kendine sağır etti.Gördüklerinden,duyduklarından yargılayamazdı benliğini.Bir an düşündü.Seslerin kesilmesini beklemeyecekti.Biliyordu sesler dinmeyecekti,kendiyle konuşmasına başladı,sesler yükseldi..Direnişi bırakmadı,tüm sedalara kulaklarını tıkadı.Aldanmayacaktı bu kez.Kendini bilmek adına kendine hüküm verenleri hiçe sayacaktı.Kendini tanıdığını hükmedenlere cevapsız kalacaktı.Karmaşadan uzaklaştıkça telaşının azaldığını farketti.Telaşlandıkça eline yüzüne bulaştırdığı herşeyi düşünecek zamana kavuşmuştu sanki.Kime göre neye göre tartılıyordu iyi,kötü.Benliğini rahatsız edecek bilinçli dahi yaptığı bir kötülük hatırlamıyordu.Yargısını bilinçsizce savuranlara bir an olsa da öfke duydu.Öfke duymaktan dolayı kendine kızdı.Kendini dinlemenin sessizliğinde yüzüne bir gülümseme yerleştirdi.Yabancı hissetti benliğindeki sesleri.Yabancı hissedebildiğine şaşırdı.Şaşkınlıkla zihninden bir sürü düşünce karmaşası geçirdi.Karmaşada kendini bulabilme zaferini yaşadığını hissedip benliğini rahatsız eden ahkamlara güldü geçti.Sevginin değerini de,iyiliğin ölçüsünü de herkes karşılık bekleyerek yapmıyor muydu?Karşıllıksız beklenti olmadan var edebilen de konuşarak tüm bu iyilikleri ziyan etmiyor muydu?Kalbinde açtığı iyilik çabalarının karşılığında insan olmanın verdiği kusuru yaşama lüksü yok muydu?Soru sormanında mantığı yoktu,herkes kendi bakış açısına göre değerlendiriyordu nasıl olsa.Herkes birbirine hükmünü kendi değerlerinin ölçüsünde veriyordu.Kime göre bu çeşitliliğin içinde iyinin ve mutluluğun çizgisini çekebilirdi.Tabi ki kendine göre...Gönül dedi: Ben neyim ki, bir damla sadece; Ben nerde, görmediğim koca deniz nerde! Böyle diyen gönül denize kavuşunca Baktı kendinden başka şey yok görünürde (Ömer Hayyam)
Sonra içindeki düşünceleri denize benzetti.Yükselen dalgaları,gelgitleri düşündü.Bazen kıyıya kendini sürüklemişti,bazen dev dalgalarla hırçınlığını savurmuştu.Yalnızca kendini bulmuştu kıyılarında diğer herşey misafirdi anlamıştı sonunda...
